Narodziny środka zwiotczającego mięśnie
Po 28 dniach wyników pacjentów następuje drugi formularz wprowadzania danych, który obejmuje aspekty zdrowotne i ekonomiczne. Formularz wprowadzania danych umożliwia personelowi kierującemu oddziałem opieki poznieczuleniowej pozyskanie i udokumentowanie resztkowych blokad nerwowo-mięśniowych. Na koniec, aby przypomnieć sobie, że konserwatywna opieka jest bardzo ważna: stosowanie innych uzupełniających terapii medycznych, takich jak miejscowe lub inne leki przeciwzapalne na bolesne skurcze mięśni oraz delikatne i odpowiednie ćwiczenia terapeutyczne, może współdziałać, aby pomóc zwiotczającym mięśnie ogólnie skuteczniejsze. Wyobraźmy sobie, że to wszystko wydarzyło się po znacznej ciężkiej pracy na podwórku pacjenta w sezonie ogrodniczym. To, co próbujesz zrobić, to zwrócić się do 42-letniego dżentelmena ze znacznym bolesnym skurczem mięśni, który wystąpił po urazie niezwiązanym z pracą. Jeśli u pacjenta wystąpiło długotrwałe stosowanie, ważne będzie powolne zmniejszanie dawki, aby uzyskać najlepszy potencjał odstawienia pacjenta od tych środków. Zamierzamy trochę porównać i zestawić te leki, a ostatecznie ten artykuł pomoże ci zidentyfikować niektóre z najważniejszych czynników klinicznych, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze środka zwiotczającego mięśnie szkieletowe.
Wielu pacjentów z podobnymi problemami psychiatrycznymi będzie również przyjmować środki zwiotczające mięśnie szkieletowe w celu leczenia bólu. Ból mięśni może wystąpić nagle. Można je podzielić na dwie klasy, depolaryzujące i niedepolaryzujące środki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. TABELA 27-2 Porównanie typowego niedepolaryzującego środka zwiotczającego mięśnie (rouronium) i depolaryzującego środka zwiotczającego mięśnie (sukcynylocholiny). Gdy dochodzi do wyrównawczego wzrostu liczby pozajunkcyjnych izoform receptora ACh, na przykład w niektórych stanach chorobowych, występuje zwiększona wrażliwość na depolaryzujące środki zwiotczające i oporność na środki niedepolaryzujące. Krótko mówiąc, istnieją dwa główne typy: Blokery nerwowo-mięśniowe, które działają na styku między neuronem a mięśniem; oraz spazmolityki/przeciwskurczowe, które (głównie) działają na ośrodkowy układ nerwowy, zmniejszając pobudzenie lub zwiększając hamowanie. Tyzanidyna to inny rodzaj środka zwiotczającego mięśnie, który działa na ośrodkowy układ nerwowy. Toksynę botulinową typu A stosuje się również profilaktycznie w miejscach, gdzie zmarszczki mogą nie być jeszcze zbyt widoczne. Oba leki to „benzodiazepiny” – rodzaj leku, który może tizanidine 4mg uzależniać przy długotrwałym stosowaniu, dlatego nie należy go przyjmować zbyt długo. Następnie jest to udowodnione i legalnie ogłoszone w 1977 roku przez FDA jako bezpieczny lek, który można spożywać.
Skrócenie czasu stosowania do kilku tygodni może być naprawdę pomocne w uniknięciu tego ryzyka. Jeśli masz pacjenta, u którego występuje wysokie ryzyko niedociśnienia, wskazane byłoby trzymanie się z dala od tyzanidyny, ponieważ ma ona działanie farmakologiczne podobne do klonidyny. Częstość występowania bólu mięśni po sukcynylocholinie waha się w szerokim zakresie - w niektórych raportach wynosi zaledwie 1,5%, ale może sięgać nawet 80-90%. Aby dodać tajemnicy, niektórzy pacjenci doświadczają bólu mięśni nawet wtedy, gdy w ogóle nie otrzymują sukcynylocholiny, a inni pacjenci, tacy jak ci, którym podawano sukcynylocholinę w trakcie terapii elektrowstrząsami (wstrząsami), wydają się wcale nie narzekać na bóle mięśni! Jest to lek uspokajający, którego okres półtrwania wynosi około 1,5 godziny, więc podawany w nocy może pomóc ludziom obudzić się ze znacznie mniejszymi skurczami, znacznie mniejszym napięciem i niekoniecznie powodować „efekt kaca” w ciągu dnia.
Twój lekarz może przepisać środek zwiotczający mięśnie, aby złagodzić skurcze mięśni, zmniejszyć ból i pomóc mięśniom lepiej się poruszać. Ogólnie staraj się ich unikać u pacjentów w wieku powyżej 65 lat lub tych, którzy mogą mieć takie stany, jak BPH, demencja lub zaparcia, na które mogą mieć negatywny wpływ leki antycholinergiczne. Celem pracy była ocena warunków intubacyjnych oraz zmian sercowo-naczyniowych po indukcji znieczulenia remifentanylem-propofolem lub. Śródskórne testy skórne (dwa rozcieńczenia) przeprowadzane systematycznie z 5 lekami zwiotczającymi mięśnie wykorzystano do zbadania reaktywności krzyżowej między tymi lekami u 131 pacjentów, którzy przebyli anafilaksję. W 65,6% przypadków testy skórne były dodatnie dla co najmniej 2 leków. Odradza się obsługiwanie maszyn podczas przyjmowania tych leków. Unikaj prowadzenia pojazdów lub obsługiwania niebezpiecznych maszyn, dopóki nie dowiesz się, jak wpływają na ciebie leki. Ważne jest, aby mieć szybko działające leki, aby umożliwić lekarzom szybkie i bezpieczne wykonanie tej procedury. Pisałem o tym w przeszłości, wykazując klasyczną interakcję z cyprofloksacyną. Ciprofloksacyna jest najczęstszą interakcją, jaką widziałem w praktyce, jeśli chodzi o tyzanidynę. Masz to; moje główne porównania niektórych z najczęstszych środków zwiotczających mięśnie szkieletowe.